Veel gestelde vragen aan een verloskundige

Een aantal weken geleden hebben jullie kunnen lezen hoe ik, Annemieke, de zwangerschap, bevalling, kraamtijd en borstvoeding heb ervaren. We vroegen jullie of er nog prangende vragen waren overgebleven. Vandaag dus de veel gestelde vragen aan een verloskundige.

Is het lastig dat je zoveel weet als verloskundige?

Vanaf het begin van de zwangerschap kreeg ik regelmatig deze vraag. Ik denk dat het voor iedere verloskundige anders is om veel te weten over de zwangerschap. Gek genoeg zijn er ook heel veel dingen die je niet weet als het over jezelf gaat. Soms vergat ik welk advies ik andere moeders gegeven zou hebben.

Nu zit het ook in mijn persoonlijkheid om te relativeren. Ik vond het grappig om te ervaren dat bandenpijn écht zeer kan doen. Zoals je op school leert hoe je dit kunt omschrijven, zo voelt het ook echt! Van pijnklachten ben ik niet onzeker geweest, ik wist daarvan eigenlijk altijd wel wat er aan de hand was. Nu weten we ook best dat hierin soms het gevaar schuilt. Je moet niet voor eigen dokter (of in dit geval verloskundige) willen spelen als het je eigen gezondheid betreft.

Tijdens mijn opname heeft mijn kennis me juist geholpen. Als je patiënt bent en opgenomen ligt, is niets frustrerender dan mensen die zeggen “we weten niet wat je hebt”. Doordat ik zelf ook de nodige achtergrondkennis over de situatie heb, kon ik goed begrijpen dat er niet een duidelijke diagnose gesteld kon worden. Ik wist daardoor denk ik ook beter wat de opties waren en kon daarom dagelijks verwachtingen realistisch bijstellen.

Is je visie op het vak veranderd?

Nee, mijn visie op het vak is niet veranderd. Wel is het zo dat een aantal facetten meer onderstreept zijn. Tijdens de opleiding tot verloskundige wordt veel nadruk gelegd op het belang van communicatie. Tijdens mijn opname, bevalling en kraamtijd heb ik aan den lijve ondervonden hoe belangrijk dat ook daadwerkelijk is. Traumatische ervaringen ontstaan voor een deel door een gebrek aan (juiste) communicatie. Ik kan ontzettend goed terugkijken op de hele periode. Over alles is gesproken, alle wensen zijn op tafel gelegd, alle beperkingen genoemd, alle keuzes weloverwogen gemaakt, alle verwachtingen gepeild en zo nodig bijgesteld. Het liep allemaal écht niet volgens plan A. Sterker nog… ik denk dat we bij plan G ergens geëindigd zijn. Maar, het is goed zoals het gegaan is en er is altijd geluisterd naar mijn wensen. Dit neem ik dus absoluut nóg meer mee in mijn werk.

Nog een punt wat ik altijd al belangrijk vond, maar waarvan ik weet dat het regelmatig onderbelicht blijft; de rol van de partner. Partners verdienen een lintje! Ga er maar aan staan. Je vrouw (en/of kind) ligt in het ziekenhuis. Het werk roept, maar ook je vrouw, je sport, je vrienden, je hobby’s. Je energielevel daalt, je bed roept, maar is kaal en leeg. Dagelijks maak je je zorgen over de gezondheid van je meest dierbare personen, je staat altijd aan, altijd op scherp, continue met je telefoon in je hand, constante spanning. Jij probeert daartussen alle ballen hoog te houden. Ik ben geen moment jaloers geweest op Niels zijn situatie. Mannen hebben het écht niet zo makkelijk als wij vrouwen soms denken.

Keizersnede

Steeds vaker krijgen wij tijdens ons werk te maken met vrouwen die primair een keizersnede willen. Zij willen niet vaginaal bevallen en direct naar de gynaecoloog voor de bevalling. In Nederland gaan we er vanuit dat je vaginaal bevalt, mits het medisch noodzakelijk is om middels een keizersnede te bevallen. Een keizersnede is een flinke buikoperatie, met risico’s voor moeder en kind. Ook het herstel van vrouwen na een keizersnede kost tijd en valt vaak tegen. Tijdens gesprekken op de praktijk krijgen we regelmatig de vraag of wij die keuze begrijpen. Heel eerlijk? Nee… ik snap er geen snars van. Is mijn mening objectief? Nee, ook dat niet, aangezien ik absoluut geen zorgeloos herstel van de keizersnede heb. Voor een volgende zwangerschap krijg ik (net als iedereen die eerder een keizersnede heeft gehad) de keuze of ik vaginaal of opnieuw per keizersnede wil bevallen. Absoluut vaginaal, zonder enige twijfel!

Veel gestelde vragen aan een verloskundige

Hoe gaat het met je herstel?

Zijn je leverwaarden weer hersteld? Hoe is het nu met de wond? Hoe zijn de nachten? Wat zijn de herhalingskansen? Allemaal vragen die ik nog regelmatig krijg.

Mijn leverwaarden zijn snel na de bevalling gaan dalen en waren dan ook na een paar weken weer genormaliseerd. Fijn, maar de artsen waren duidelijk in hun verhaal. Die waarden zijn goed, maar je lijf was écht heel ziek en herstellen kost tijd. Aangezien ze me in het Alrijne best een beetje goed kennen, werd ik met duidelijke taal met twee benen op de grond gezet. Het duurt langer dan je wil en dat gaat tegenvallen. Precies, dat klopt helemaal! Het is goed dat ik voorbereid was op een lang herstel, want ook ik ben iemand die niet geboren is om stil te zitten. Pas na 8 weken mocht ik weer autorijden en durfde ik langzaam iets verder te lopen dan de brievenbus. Ik ben moe, ook al heb ik normale nachten slaap. Ik zie er niet uit. Maar goed, als dat het ergste is, mag ik eigenlijk niet klagen.

De kans dat ik in een volgende zwangerschap in een soortgelijke situatie terechtkom, is 20-25%. Iedereen heeft een eigen interpretatie van die kans, maar voor ons valt het mee. Het voordeel voor een volgende zwangerschap is, dat iedereen nu weet dat ik dit gehad heb. Ze zullen dan niet 2 weken moeten zoeken om te ontdekken wat ik heb.

Sporten

Ik houd van sporten. Drie keer per week stond ik in de sporthal om te volleyballen. Ja, dat mis ik enorm! In december ben ik met personal trainer Sharda van Peak Performing begonnen om mijn lijf weer te laten aansterken. Als ik “gewoon” de sporthal in zou wandelen om weer te gaan volleyballen, weet ik zeker dat ik te fanatiek ben en mezelf tegen kom. Ik haat fitness, maar ik weet dat ik dit nodig heb om zo snel mogelijk weer terug te zijn in mijn oude fysieke jasje. Heel langzaam ben ik intussen ook weer begonnen met volleyballen. Ik ben ik de zaal en train voor 25%. Het begin is er!

Hoe is het met Sam?

De meest gestelde vraag in de categorie “veel gestelde vragen aan een verloskundige”. Hoe is het met Sam? Sam doet het geweldig. Waar wij door een enorme achtbaan zijn gegaan, is ons mannetje de rust en vrolijkheid zelve! We knuffelen, spelen, kletsen, zingen, gymmen, slapen, aaien, kroelen, dansen, wandelen, dragen en lachen er op los. Het is een feestje. Hij is momenteel 5,5 maanden oud (3 maanden en 2 weken gecorrigeerd) en heeft inmiddels zijn eerste tand. Sam drinkt 7 voedingen van 120cc, slaapt geweldig en is tevreden. Natuurlijk is hij de mooiste van de hele wereld, met de meest trotse ouders.

Heb je hier geen trauma aan over?

Nee, ik heb geen trauma over aan deze situatie. Uiteraard had ik het graag op een andere manier gedaan, maar die keuze was er niet. Van alle keuzes die ik wél had, is alles geprobeerd. Ik zou het allemaal zo weer over doen.

Waarom vertelt niemand je over het bloedverlies/stolsels na de bevalling?

Goede vraag! Tijdens de zwangerschap zijn we altijd druk bezig met vragen over de bevalling of de eerste week. Toch komt je bloedverlies na de bevalling daarbij zelden ter sprake. Als wij van Vivre de bevalling begeleid hebben, vertellen we voor we naar huis gaan wel degelijk iets over het bloedverlies. We vertellen je wanneer je moet bellen als je bijvoorbeeld grote stolsels verliest. Het is niet voor niets dat er grote maandverbanden in het kraampakket zitten!

Hoe is het om weer te werken?

In één woord, geweldig! Hoe heerlijk ik het ook vind om samen met Sam (en Niels) thuis te zijn, ik houd ook echt van mijn werk. Tijdens alle weken van mijn zwangerschapsverlof, werd mijn wereld steeds ietsjes kleiner. De muren van het huis kwamen zo langzamerhand wel op me af en het rondje naar de supermarkt had ik wel weer gezien. Als ik vandaag de dag een vraag stel, krijg ik van jullie allemaal een antwoord! Thuis krijg ik de meest schattige lach die er bestaat, maar een gesprek voeren had ik best gemist. Ik werk met veel plezier en ben blij dat ik naast mama zijn, nu ook weer een functie in de maatschappij heb.

Veel gestelde vragen aan een verloskundige

Opvang

Niels en ik hebben lang nagedacht over de logistiek binnen ons gezin met een baby. Niels werkt fulltime en ook ik heb mijn werkzaamheden weer volgens mijn oude rooster opgepakt. Daarnaast ben ik begonnen met de opleiding tot echoscopiste en loop ik daarnaast stage. Best een beetje druk dus! Niels kan zijn werk redelijk flexibel indelen, soms thuiswerken, later beginnen, eerder thuiskomen, een dagje ouderschapsverlof. Wij wilden niet dat de opa’s en oma’s een vaste oppasdag zouden krijgen. Dit komt omdat we in de avonduren regelmatig oppas nodig hebben door sport en vergaderingen. Het is fijn als opa’s en oma’s dan kunnen bijspringen.

Gastouder

Dan is de vraag; gastouder of kinderopvang. We vinden het belangrijk dat Sam leert spelen met andere kinderen, zodra hij iets ouder wordt. Wat we niet willen, is dat hij als baby vergeten wordt tussen andere kinderen die meer aandacht trekken of nodig hebben. Daarnaast vinden we flexibiliteit belangrijk. Iemand die meedenkt als mijn werk onverhoopt uitloopt en Niels in de file staat. Ook draagt Sam wasbare luiers en vinden we het fijn als dat tijdens opvanguren ook kan. Zo kwamen we erachter dat onze voorkeur uitgaat naar een gastouder; Marjan.

Zij is flexibel, lief, met veel aandacht voor Sam, er zijn een paar andere kindjes en ze luistert naar onze wensen. Zo zijn de luiers geen enkel probleem, terwijl dat bij veel kinderdagverblijven wel het geval is. Dagelijks krijgen we prachtige foto’s van een lachend mannetje, zoals hij thuis ook lacht. Wij zijn dus heel blij en tevreden met onze keuze!

Veel gestelde vragen aan een verloskundige

Tot zover de veel gestelde vragen aan een verloskundige. Ik heb jullie met veel plezier meegenomen in mijn tijd van zwangerschap tot kraamtijd! Een persoonlijke ervaring met veel toeters en bellen. Noem het kleurrijk. Ik kijk met een goed gevoel terug op deze periode en zal volop blijven genieten van al het moois wat Sam ons brengt.